Is vertrouwen tegenwoordig een schaars artikel? Wie op de media afgaat – vooral op de zogenaamd sociale varianten daarvan – ontkomt niet aan de indruk dat het er somber voor staat. Het regent van verbroken beloften en geschonden afspraken. En niet alleen tussen burgers onderling, ook organisaties en bedrijven maken zich schuldig aan vertrouwensbreuk –steeds vaker, zo lijkt het, en in steeds ernstiger mate. Hoe zit het, bijvoorbeeld, met het kostenplaatje van de energietransitie? Zijn de cijfers van het Planbureau voor de Leefomgeving wel betrouwbaar? Of houden de coalitiepartijen ons voor het lapje? Politieke beloften verdampen. Ze verdwijnen achter een mistige sliert van onderzoeken, of lossen op in schier eindeloos gechicaneer over schuld en boete.