Het lijkt wel alsof het steeds ingewikkelder voor me wordt om openminded een coachgesprek in te gaan… Het niet veroordelen van mijn omgeving gaat me redelijk af, maar zonder oordeel kijken naar mijn omgeving dat is nog wel ‘een dingetje’. Ik weet dat ik dat doe, ik weet ook dat ik dat niet wil. Ik wil open staan voor wat er daadwerkelijk is en niet inkleuren. Maar waarom doe ik dat toch? En hoe beïnvloedt mijn achtergrond hoe ik naar de wereld kijk?