“Hoe kan een verhaal helpen?” is een vraag die me al vaak is gesteld. Binnen het primair onderwijs merkte ik steeds vaker dat bij kinderen die moeite hadden met lezen, de motivatie toenam als ze zelf mee konden denken over datgene wat ze lazen. Op die manier hielpen verhalen al meteen. De onderwerpen waar ze graag een verhaal over wilden maken hadden bijna altijd te maken met iets wat ze moeilijk vonden, iets wat hen overkomen was of gevoelens waar ze zich geen raad mee wisten. Het leuke was dat ze vaak zelf al met de oplossing kwamen. Voor een meisje met een ‘magische paardenstaart’, een jongen met superkracht in zijn sportschoenen of een wasbeertje met mooie zachte ogen wisten ze heel goed wat er nodig was om de moeilijkheden op te lossen. Vervolgens konden ze dit zelf ook toepassen.