Adriaan studeerde wijsbegeerte en menswetenschappen. Hij startte in 1987 een praktijk als filosofisch raadsman en bleek al snel werkzaam als loopbaan- en executive coach. In die tijd kwam de behoefte op aan loopbaanbegeleiding en reflectie op leiderschap; met name in de leeftijdsgroep tussen dertig en vijftig jaar. Midlifevragen en de koppeling van persoonlijke zingeving aan de loopbaan werden belangrijke items. Adriaan ontwikkelde een uitgebreid instrumentarium voor loopbaanzelfsturing en loopbaancoaching, waar nu duizenden loopbaancoaches mee werken. Hij werkt tegenwoordig vanuit Hoogendijk Coaching en Opleiding als loopbaancoach, executive coach, relatiecoach, organisatieadviseur, opleider tot coach, schrijver en spreker. Hij was en is lid van vele adviesraden in de coachingsbranche. 2012 is het jaar van zijn 25-jarig jubileum.
Welke visie over ons vakgebied draag jij uit?
Waar verlangens liggen, ligt kracht, dus van verlangens moet je het hebben. Bezieling, vitaliteit, inspiratie en creativiteit zijn afhankelijk van de mate waarin je contact hebt met je verlangens en je fascinaties. Ik vraag mensen wat ze komen melden op deze planeet in dit tijdsbestek. Het is de taak van loopbaancoaches om mensen in contact te brengen met hun échte verlangens en fascinaties en om hen te begeleiden deze op realistische en succesvolle wijze in de wereld zetten. Dat vergt soms nogal wat creativiteit. Praktisch, maar ook diepgaand, want de noodzakelijke uitstraling komt uit de diepte. Loopbaancoaching is een uitermate complex beroep.
Wat wekt de meeste liefde in jou op?
‘Doe de dingen die de meeste liefde in je opwekken!’, schreef Theresia van Avila, een zestiende-eeuwse Spaanse non, die een aantal boeken schreef en tientallen kloosters heeft gesticht. Voor mijn doctoraalscriptie over het onderwerp ‘liefde’ koos ik vijftien filosofen uit om die op dit thema met elkaar te vergelijken. Theresia van Avila kon ik daarbij natuurlijk niet over het hoofd zien. Zij was geïnspireerd, spiritueel en tegelijkertijd praktisch en resultaatgericht. Voor mij een belangrijke combinatie. Sinds ik weer een klein bedrijf heb, lijkt mijn intuïtie verdrievoudigd. Ik hou ervan om diepe zielskwaliteiten in mensen waar te nemen. Die hebben als het ware een ‘heilige schoonheid’. Mensen blijken er heel goed in om juist deze vaak liefdevolle talenten zorgvuldig te verbergen.
Hoe help jij anderen in hun kracht te komen?
Verlangens willen soms pas naar boven komen wanneer de blokkerende gevoelens er mogen zijn, ook in hun mogelijke betekenisvolheid. Daarom moeten we deskundig zijn in het opsporen van innerlijke hindernissen, zoals desastreuze overtuigingen, overlevingsstrategieën, vormen van slachtofferschap en nare of getaboeïseerde gevoelens, die we dachten te moeten verstoppen. Ik vier met mijn cliënten juist het feest van innerlijke hindernissen. Want juist doordat die er zijn, worden we uitgedaagd ermee aan de slag te gaan, deze te delen, te accepteren en te transformeren. En zo ontstaat er meer overdraagbare levenskunst en levenswijsheid. Vaak hakkelend en stotterend, maar dat hoort bij het leven. We zijn en blijven allemaal pioniers.
Waar help jij cliënten en opdrachtgevers concreet mee?
Volg je hartsimpulsen en deel je gevoelens, want daarin zit meer wijsheid verborgen dan in het verstand. Zet je liefde, je missie, je kwaliteiten op een jezelf respecterende en goed voorbereide manier in de wereld. Verlies daarbij niet de realiteit uit het oog. Ook in deze crisistijd. Soms moet een missie nog meer gisten, voordat die er aan toe is om in de wereld gezet te worden. Soms is het eerder de uitdaging om je liefde en nieuwsgierigheid meer op te laten bloeien in je huidige baan of binnen je huidige organisatie. Want als je er voor open staat, dan valt er overal heel veel te leren en te creëren. Crisis is altijd een oproep tot verdiepende bezinning. Ik adviseer organisaties over het behoud en de facilitering van vitaliteit van de veertigplussers. Het ontbreekt aan kennis over de uitdagingen van de tweede levenshelft. Dat kan ook een drastische reorganisatie van de arbeid vergen.
Wanneer zet jij je hakken in het zand?
Als mensen mij op een voetstuk zetten, waardoor ik vervolgens niet anders kan dan vroeg of laat door de mand vallen. Als mensen hun boosheid op bijvoorbeeld hun ouders op mij projecteren en ik dientengevolge verplicht word gesteld om hun oude wonden te genezen. Ik hou niet van meningen, maar van de gevoelens waar ze uit voortkomen. Ik hou niet van strengheid, maar van het onderliggende verlangen naar mildheid. Ik hou niet van status, maar van de kleine jongetjes en meisjes in onszelf. Ik hou van de zoektocht naar eerlijkheid en oprechtheid. Als we het ‘niet-weten’ toelaten en openlijk mogen leren van onszelf, dan schiet dat voor iedereen enorm op. ■
