In dit artikel beschrijven we de positieve visie op (geestelijke) gezondheid. Daarin staat niet de pathologie, maar het welbevinden van patiënten centraal. Dit uitgangspunt wordt uitgebreider beschreven in het concept van Huber et al. (2011), en de aanpassingen op dat concept van Walburg (2015) en van Bannink en Jansen (2017). Alle concepten hebben het ‘vermogen’ (competenties) van de patiënt als centraal begrip. Deze positieve visie, die inmiddels ook in de psychiatrie aan een opmars begonnen is onder de noemer ‘positieve psychiatrie’, zou weleens kunnen leiden tot grensverleggende vernieuwing en kostenbesparing in de zorg.