Zo ongeveer in 1980 kwam ik voor het eerst in de gevangenis. Als arbeidsbemiddelaar met de opdracht gedetineerden direct na hun detentie aan het werk te helpen. Het viel mij op dat ik nauwelijks verschillen tussen hen en mijzelf ontdekte, behalve dat zij door een speling van het lot een verkeerde afslag hadden genomen. Ik zette mij graag in om hun kansen te vergroten en onterechte levenslange ellende te voorkomen. Benieuwd hoe re-integratieaanpak er vandaag de dag uitziet, besloot ik twee initiatieven te bezoeken: een opgezet door Justitie en een door ex-gedetineerden zelf.