Het is met kerst geen prettige boodschap, maar dat we zullen sterven, dat weten we, opent Sijtze de Roos zijn boekbespreking over Boëthius. Misschien is het wel deze wetenschap dat mensen rond deze donkere dagen geneigd zijn zich naar binnen te keren voor zelfonderzoek. Het oude wordt onder ogen gezien en we bedenken hoe we het nieuwe willen vormgeven. Met het verlangen en de hoop op een betere uitkomst voor ons resterende leven, nu.
Het lijkt dus een toepasselijk moment om stil te staan bij het thema Reflectie. Marie-Jose Geenen, onderzoeker en superspecialist van dit thema, opent deze uitgave met een weloverwogen uiteenzetting over dit onderwerp. Zij houdt een pleidooi voor ‘reflecteren als een manier van zijn’, ondanks de kanttekeningen die ze beschrijft en het ‘dunne’ bewijs dat reflecteren je tot een betere professional maakt.
Marjo Korrel, een van de eerste coaches van Nederland en reflective professional pur sang, volgt al haar hele leven kritisch de ontwikkelingen binnen het coachvak en haar eigen invulling daarvan. Haar inzicht geeft een mooi overzicht van het vak in de tijd; van de winst die is geboekt, maar ook van de disbalans die zij nu meent te zien. Zij roept op en geeft richting aan hoe coaches deze disbalans meer in evenwicht kunnen brengen.
Naast deze meer beschouwende overzichtsartikelen gaan we in op de praktijk. Dirk Verhoeven beschrijft hoe een individueel reflectieproces er binnen coaching uit kan zien. Niet als recept, want dat bestaat volgens hem niet, maar als hulpmiddel om een positieve uitkomst te vergroten. Frank Schaper verrast met wat hij leerde van zijn zoon in zijn artikel over de welbekende feedback. Ook voor de verdere doorontwikkeling van teams is reflectie belangrijk, aldus Jerôme van Dongen en Wim Goossens. Helaas wordt hier in de praktijk weinig tot geen aandacht aan besteed. Goossens ontwikkelde het IPG- model (Integrale Procesbegeleiding van Groepen) voor een betere interprofessionele teamsamenwerking.
Erik Essen en Alex Straathof waarschuwen voor de schaduwkant van (te grote) groepsverbondenheid. ”Je levert niet makkelijk kritiek op elkaar”.
En hoe kijk jij als coach naar jezelf? Matthijs Steeneveld deelt vanuit de positieve psychologie en appreciative inquiry een paar mooi oefeningen over zelfcompassie, dankbaarheid en waarderend veranderen.
Kortom, we hopen in deze uitgave een gevarieerd beeld van reflectie te hebben geschetst en u wat handvatten te reiken voor uw overpeinzingen deze donkere dagen. Sterven is opnieuw geboren worden. Geboren worden in het licht.
Fijne feestdagen en alle goeds in het nieuwe jaar.
Janet Rienties
Hoofdredacteur Tijdschrift voor Coaching
janet@tvc.nl
INHOUD THEMA 'REFLECTIE' (December 2019)
REFLECTIE
Reflecteren is een manier van zijn, Marie-José Geenen
In gesprek met Carol Dweck: Ik wil mensen wakker maken, Marnix Reijmerink, Klaartje van Gasteren & Jakob van Wielink
Reflecteren, moet dat?, Saskia Teppema
Allemaal autistisch? Laveren tussen hulp, hoop en hype, Gerrit Breeuwsma
In gesprek met Marjo Korrel: Coaching en de tekenen des tijds, Sander Trooster
IK-ANDER
Vaders doen ertoe, Michiel Soeters
Feedback verbindt, Frank Schaper
Reflecteren en professionele ontwikkeling, Dirk Verhoeven
Je eigen reflectie als coach, Matthijs Steeneveld
Debriefing, Saskia Uhlenbroek
ORGANISATIE
Coachen van reflectie op interprofessionele teamsamenwerking, Jerôme van Dongen & Wim Goossens
“Het ging toch juist zo goed?”, Jan Alberdingk Thijm
Onderzoekende gesprekken, Yvonne Burger
Risico’s voor professionaliteit en integriteit, Erik Essen & Alex Straathof
MAATSCHAPPIJ
Boëthius: Vertroosting van de wijsbegeerte, Sijtze de Roos
Jonge wereldverbeteraars: Woede voedt, positiviteit maakt gelukkig, Erica Kuyters
Nieuw onderzoek toont geschiktheid coaching aan, Erik de Haan
Psychologie van leiderschap, Sijtze de Roos
