“Ja maar dan ben je toch bewusteloos?” , “Nee hoor, niks voor mij, ik wil controle houden.” Het zijn zomaar wat opmerkingen die ik hoor als ik vertel dat ik hypnotherapeute ben. Soms verdwijnt mijn conversatiepartner rap uit beeld, bang om zichzelf terug te vinden als kakelende kip. Want hypnose kennen de meeste mensen vooral van spektakel op televisie of als theatershow. Het is amusement met een hoog verbijsterings- en niet-begrijpen-hoe-hetkan-gehalte. En ja, hoe leuk is dat: anderen die op commando hun naam vergeten, willekeurige voorbijgangers die lijken vastgenageld aan de stoepstenen, vrijwilligers die het risico nemen voor schut te staan.