In 1973 publiceerde de Amerikaanse hoogleraar psychologie David Rosenhan het artikel On being sane in insane places. De kern is dat de psychiatrie niet in staat is patiënten van normale mensen te onderscheiden en dat zelfs als je je normaal gedraagt je nauwelijks meer van je diagnose af kunt komen. Zijn onderzoek geldt al decennia als een klassieker en de auteur werd er wereldberoemd mee. Inmiddels lijkt het meer op een klassiek geval van pseudowetenschap, dat onmiddellijk uit de leerboeken moet worden geschrapt. Tijd voor een kritische blik op misschien wel het meest geciteerde onderzoek uit de geschiedenis van de psychiatrie.