Terwijl in de breedte van de samenleving lees- en schrijfvaardigheden afnemen, neemt tegelijkertijd het beroep op schrijfvaardigheden in de zorg toe. Het grote aantal flexwerkers, de tijdsdruk waardoor er geen warme overdracht kan plaatsvinden, de nadruk op samenwerking met andere partijen, de mondigheid van de cliënten en hun verwanten maken het noodzakelijk dat zorgverleners zich schriftelijk helder kunnen uitdrukken in hun rapportages. Echter, zorgverleners zijn pragmatisch: ze willen de handen uit de mouwen steken. Zij ervaren het rapporteren vaak als een verplichte taak naast het eigenlijke werk. Hoe rapporteren een onderdeel van de professionele beroepsuitoefening te maken, is een vraag die menig zorgorganisatie zichzelf stelt.