Als Jikke de Ruiter het terras waar we hebben afgesproken oploopt met haar cowboylaarzen, zie ik onmiddellijk de hoofdfiguur Pop uit het sprookje De Belofte voor me. En dat is niet zo vreemd: het boek dat Jikke schreef is een samengaan van drie generaties waar zij zelf in het midden staat. Het is een inlossing van de belofte aan haar vader, om zijn visie op therapie te publiceren en het gaf haar dochter de gelegenheid haar creativiteit in alle eigenheid toe te voegen. Wat bracht Jikke ertoe om deze belofte te doen?