Volgens de auteur van dit artikel heeft toetsing in de klassieke zin haar langste tijd wel gehad. Hij betoogt dat de huidige kennismaatschappij meer baat heeft bij een toetsingswijze waarbij het individu verworven leerervaringen vrij kan verzilveren en advies kan krijgen over mogelijke ontwikkelingsrichtingen. Vanuit die optiek moet het traditionele ‘stoten aan de toetssteen’ plaatsmaken voor dynamiserend en individugestuurd ‘leren waarderen’.