Het is vrijdagmiddag eind mei 2020. Ik sta in de rij voor de supermarkt, kijk op mijn mobiele telefoon en zie een agendareminder binnenkomen voor een individuele coaching die over vijftien minuten via Zoom start. In mijn herinnering zou de coaching een uur later beginnen. Op weg naar huis word ik gebeld door een nieuwe opdrachtgever. We proberen elkaar al een tijdje te bereiken dus ik besluit de telefoon op te nemen. Na het gesprek spoed ik me met volle boodschappentassen naar huis. Eenmaal binnen leg ik snel wat in de koelkast en log in voor de coaching. Ongeveer halverwege de coaching zie ik een mail binnenkomen met de vraag hoe het ervoor staat met mijn artikel voor dit tijdschrift. Normaal gesproken sluit ik voorafgaand aan een coachingsessie de mailbox om niet afgeleid te worden, maar in de haast was ik dat vergeten. De deadline voor het inleveren van dit artikel blijkt 1 juni te zijn en het Pinsterweekend staat voor de deur, waarin ik had gehoopt even te kunnen bijkomen van de drukke werkzaamheden van afgelopen weken.
