Succes als thema en veel blije gezichten
Impressies van de Noloc Conferentie 2010
De beroepsvereniging voor loopbaanprofessionals Noloc organiseerde haar jaarlijkse congres rondom het thema Succes. Meer dan 700 leden namen deel aan plenaire lezingen en een tiental workshops. Redactielid Nienke Kamphuis was erbij en ging op zoek naar de betekenis en beleving van Succes.
De vraag ‘wat is nu werkelijk het verschil tussen succes en geluk’ is mij gedurende deze dag steeds meer gaan bezighouden. Bij binnenkomst trouwens nog niet. De rij wachtenden leek even lang als voor de Goliath in Walibi World! Met een houding van ‘geduld is een schone zaak’ en wat praatjes met bekende en nieuwe gezichten stond ik dan toch opeens vooraan in de rij… De foto’s laten zien dat de meeste deelnemers vrolijk en blijmoedig in het Nieuwegeinse aankwamen. En dat terwijl het verkeer die dag voor het nodige oponthoud had gezorgd. Men had zin in deze dag.
Dagvoorzitter Evert van Hummelen opende de conferentie met een blik op de groei van Noloc in de afgelopen jaren. En groei is natuurlijk één van de maatstaven van succes. Het 2500e lid werd door voorzitter Perry Filippini in het zonnetje gezet, waarna de dagvoorzitter iedereen vroeg om zijn of haar buurman succes te wensen. Ik heb mijn buurvrouw succes gewenst met haar streven om – helemaal naar het thema van de dag – naar huis te gaan met interessante aanknopingspunten om vanaf januari een nieuwe opdracht binnen te halen voor twee dagen in de week. Zet ‘m op Joke!
Huub van Zwieten verzorgde de plenaire lezing. ‘Marijn is klaar met werken’ is zijn nieuwe boek. Hierin reikt hij de lezer de mogelijkheid aan een brug te slaan russen intuïtie en gedrag: Web 4.0, Thought generated experience. Volgens Huub – althans, dat zeggen mijn aantekeningen – hoeven we alleen maar te onthouden dat we onze talenten/uniekheden inzetten ten behoeve van anderen. Met andere woorden: bied dat wat je in overvloed hebt aan anderen aan. Dit zorgt voor geluk en succes! Persoonlijk was ik meer gegrepen door de fase waarin de zaal tot de conclusie kwam dat wat voor de één een droombaan is, voor de ander een ramp is. En dat deze mensen je hulptroepen zijn. En hulptroepen zijn er natuurlijk voor om in tijden dat je hulpbehoevend bent, in te zetten. Dit past mooi in mijn missie om mijn outplacementkandidaten actief contact te laten zoeken met hun ‘buitenwereld’.
Bas, een vakgenoot die ik bij een stand trof, had gelijk na afloop van de lezing een nieuw idee voor business. Hij was vooral getriggerd door de vraag van Huub: Waar wind jij je over op? Hij vindt dat het UWV werkzoekenden in de kou laat staan en bedacht hiervoor, geïnspireerd door het betoog van Huub, ter plekke een alternatieve dienst.
Na de koffie volgde ik de workshop van Suzanne Unck over metaforen met spoken; dat sprak mij al bij de aankondiging aan. De oefeningen werden enthousiast gedaan en het viel op hoe gemakkelijk iedereen de meest wezenlijke spoken onder woorden kon brengen. Tijdens de workshop werd mij vooral duidelijk hoe prettig het is om mensen te bereiken en in beweging te krijgen met de spook-metaforen. Zo herkenbaar en visualiseerbaar! En voor de professional: niet iedereen is even goed in het zien van een rode draad in gedachten, gedragingen en belevingen van anderen. Suzanne wel, en zij heeft daar een mooie manier van denken en doen voor ontwikkeld.
In de pauzes sprak ik veel met andere congresgangers om een beeld van de andere workshops te krijgen. Alleen maar positieve geluiden! De kwaliteit van de workshopleiders was kennelijk groot. Eén deelnemer, Paul, vertrouwde mij toe veel interessants tijdens de workshops gehoord te hebben, maar ook steeds meer tot de conclusie te komen dat er niet werkelijk iets nieuws gepresenteerd wordt. Oude wijn in nieuwe zakken… Gezamenlijk trokken we echter de conclusie dat de nieuwe zakken best interessant kunnen zijn, want het is een aanpassing van oude zienswijzen en methoden aan de tegenwoordige tijd.
Dit jaar was er op het congres meer ruimte voor standhouders dan ooit. Dat bleek hen goed te bevallen. Er was veel belangstelling voor hun diensten en artikelen. Sommige stands trokken aandacht als aas op vliegen.
Carl van der Velde verzorgde de afsluiting van de dag. Zoals het de nummer 1 Coach van België betaamt, was hij prima in staat om na een intensieve dag het publiek fris en bij de les te houden. Op zich al een zeer bijzondere gave, waarbij hij effectief gebruik maakte van de diverse communicatie- en presentatietechnieken. Een feest!
Vanzelfsprekend was er daarna ook nog een afsluitende borrel. Het viel mij op dat veel deelnemers (en ook standhouders) snel vertrokken. Jammer, maar ook wel begrijpelijk. Voor de blijvers was er nog de gezelligheid en heerlijke hapjes. Het is en blijft een lange, lange dag! In dit geval een geslaagde dag. Met een tip voor Noloc: met zoveel leuke en goede workshops is het jammer dat je maar twee workshops kunt volgen. Een soort ‘workshops op herhaling’ zou voor mij (en ik denk voor meerdere mensen – want dit idee is natuurlijk tijdens de borrel ontstaan) een verrijking zijn.
En voor geïnteresseerden: voor mij is geluk succes. Ik zou geen succes kunnen hebben zonder gelukkig te zijn en niet gelukkig kunnen zijn wanneer ik geen successen te vieren heb of niet zou vieren. Op naar het Noloc Congres 2011 en alle andere momenten waarop vakgenoten elkaar treffen, scherp houden en samen groeien.
Nienke Kamphuis
