Kenmerkend voor de ouder-kindrelatie is dat kinderen afhankelijk zijn van volwassenen, zolang zij nog in ontwikkeling zijn. Maar ook die volwassenen maken een ontwikkeling door, in ieder geval in hun rol als ouder. Bovendien blijken zij zich, ook vaak afhankelijk te voelen. Dat komt door de beleving van onvoorwaardelijke verantwoordelijkheid voor het kind (Van der Pas, 2006). Met name die (beleving van) wederzijdse afhankelijkheid leidt tot kwetsbaarheid. Hun onderlinge interactie is hierdoor belangrijk en broos tegelijk. Terwijl juist in interactie mogelijke groei plaatsvindt (Lee, 2008). Tijdens TA4KIDS hebben wij ervaren dat TA aan ouders en kinderen een kader en taal biedt, om abstracte onderwerpen zoals gedrag, gedachten, gevoelens en behoeften (samen) nader te duiden. En dat kan het onderlinge contact versterken.