Niets is zo noodzakelijk en moeilijk tegelijk als reflectie. Het is echt lastig om jezelf een spiegel voor te houden. Koningen hadden vroeger een hofnar om dat voor hen te doen. Dat kon de nar omdat hij een onafhankelijke positie had, geen blad voor de mond nam en optimistisch en positief genoeg in het leven stond om anderen daarmee aan te steken. Doordat hij vaak zelfs de scherpste kritiek met humor kon brengen, was hij aangenaam, en tegelijk noodzakelijk gezelschap voor elke koning. En dezer dagen voor elke schoolleider en schoolbestuurder.