INHOUD THEMA 'TIJD' (maart 2015)
- Tijd, Pascal van Loo
- Van prosperity naar prospirity, Guido van de Wiel
- Weerbaar tegen werkstress?, Martine Vecht
- Timemanagement, Pauline de Vries
- Veranderen met impact bij Rabobank, Jim van Hulst
- Gemeenten in transitie? Tilburg transformeert, Gabriëlle Haanen & Frans van der Schoot & Sandra Haagmans & Annemarie van Haaren
- Inzet van Facebook, bordspelen en bekende Nederlanders, Eline Steenhuisen & Rob Bruntink
WETENSCHAP
- Stijlen voor onderweg: Let it go versus let’s go, Lidewey van der Sluis
- Overal zijn klokken, maar nergens is tijd, Martijn van Ooijen
- Tijd in het brein: de illusie van het nu, Hinze Hogendoorn
- Wat Ghiberti ons leert over organisaties, Jolanda Botke
- Promotie Breaking bad behaviour – overcoming short-term temptations, Gijs van Houwelingen
VARIA
- Lateraal denken, Fer van den Boomen, Jos van Jaarsveld & Nanja Mol
- Van ASTD naar ATD, Ger Driesen
- Nieuws, Guido van der Wiel
- Boeken
- Column
Voorwoord Tijd
“Mijn vader is toch ooit bijna doodgegaan?” Mijn jongste zoontje van zes kijkt mij vragend aan, terwijl ik nadenk en zoek naar waar hij op doelt. “Ja,” zeg ik peinzend, “daar daagt me wat...” “Hij was toen toch bijna verdronken?” vervolgt hij stellig. “Ja! Dat is waar jongen!” Ik weet waar hij het over heeft. “Tijdens het surfen.” Er valt een korte stilte, waarin we beiden vanuit ons eigen perspectief de gebeurtenis lijken te plaatsen.
“Als dat was gebeurd, dan had je mij nooit gehad.” “Nee, dat klopt, dat is waar.” Ik kijk mijn blonde kereltje aan en aai hem over zijn haar. “Dat is een raar idee zeg, als ik daar aan denk.” Ik ben even stil, terwijl de betekenis hiervan tot mij doordringt. “En dan was ik papa ook nooit tegengekomen,” zeg ik dan, “want dat was nog vóórdat ik papa kende.” Ik mijmer verder: “En je broer was er dan niet geweest...”
Ik zie voor me hoe de mensen, die ik zo innig liefheb, op het plaatje in mijn handen vervagen en een moment later verdwijnen, zoals dit ook gebeurde in de film ‘Back tot the Future’. Het perspectief van tijd, schijnbare spelingen van het lot, keuzes die je lijkt te maken, maar die vaker dan eens zijn ingegeven door dat wat je toevalt, trekken aan mij voorbij. “Dan was ik alleen geweest,” vervolg ik. “Dát is een raar idee zeg. Dat is wel héél gek.” “Wow,” onderbreekt mijn zoontje met oprechtheid mijn overpeinzingen. “Dat moet dan echt wel méér dan vijftig jaar geleden zijn!”
De tijd kent vele perspectieven. Ik hoop dat u weer enthousiast wordt door de selectie van artikelen dit keer rondom het thema tijd, in relatie tot het leren en ontwikkelen van mensen. Dat u geïnspireerd raakt, als u zich verdiept in het verhogen van weerbaarheid tegen werkstress in een pakkend praktijkartikel, wanneer u kennisneemt van een integratieve en frisse manier van timemanagement, of wanneer u leest over vertragen, stilstaan en beminnen, in de inleiding op het thema.
Na de ‘wow’ van mijn zoontje, was ik weer helemaal waar ik was. In de auto. In principe op weg, maar op dat moment zo helemaal in het hier en nu. Het enige moment dat werkelijk ís. En ik lachte. Uitbundig. Alle tijd tenslotte. Want ik ben nog geen honderd. Ik ben zelfs nog niet op de helft.
