´Transcendentie’ is voor veel mensen vooral een religieus getint begrip, de humanistiek tracht het tot een meer intra- en intermenselijk begrip te maken. Naar aanleiding van twee symposia van de Universiteit van Humanistiek ben ik mij gaan afvragen op welke wijze transcendentie betekenis kan krijgen in de coachingspraktijk. In dit artikel onderzoek ik het loslaten van het ego, de totstandkoming van verbindingen tussen de mens en zijn leven en de rol die een coach daarbij kan vervullen.