In het dagelijkse leven werkt Maya Larooy vanuit haar eigen bureau voor verschillende organisaties in de zorg en het bedrijfsleven. Zij heeft een voorliefde voor complexiteit. Haar hart gaat sneller kloppen wanneer iemand bij haar komt met de constatering dat ‘het anders moet’. Waarom moeten zaken anders en wat moet er gebeuren om de persoon of organisatie in beweging te krijgen?
Daarnaast werkt zij als behandelaar in een psychologenpraktijk. In beide rollen zoekt zij samen met de ander naar patronen om te kijken hoe iets anders kan. Of zij nu als coach, supervisor, manager of behandelaar werkt, het maken van verbinding en het hebben van een respectvolle houding beschouwt zij als kernwaarden binnen haar vak.
Sinds april van dit jaar is Maya Larooy bestuursvoorzitter van de St!R.
Verleden
Ik denk dat binnen organisaties steeds bewuster aandacht komt voor de verschillende vormen van coaching. Wat ik heel positief vind is dat vijftien jaar geleden coaching in organisaties bijna niet werd ingezet, omdat het een therapeutische trend leek te zijn uit Amerika. Nu is professioneel begeleiden veel gewoner geworden – met dank aan de professionele voorgangers – en de inzet van coaching is nu veel meer geaccepteerd. In de afgelopen jaren hebben meerdere professionals waardevolle bijdragen geleverd aan de vakgebieden van coaching en supervisie door hierover te schrijven. Kennis en kunde delen via boeken en artikelen is erg belangrijk. Ik heb hier zelf veel van geleerd.
Heden
Er zijn tegenwoordig veel vormen van coaching, denk bijvoorbeeld aan de stylingscoach, de geldcoach en onlangs hoorde ik op de radio over een lenzencoach. Het lijkt wel alsof we in deze tijd overal iemand bij nodig hebben. Wat zegt dat over onze zelfredzaamheid en ons gezonde verstand? Dat brengt mij in ieder geval vaak op de vraag wat professioneel coaching nou precies is? Coaching is een containerbegrip. In termen van professionalisering moeten we nu een volgende slag gaan slaan. Daarom vind ik het zo belangrijk dat er een keurmerk is voor professioneel begeleiders. Iedereen kan zichzelf tegenwoordig coach noemen, ook zonder goedgekeurde opleiding. Maar hoe zien de opdrachtgevers wat een goede coach is, waaraan kun je zien of een coach kwaliteit biedt?
Professionele begeleiders moeten zich bezig houden met essentiële zaken zoals het procesmatig sturen op eigenaarschap en het zelfsturend vermogen bevorderen. Zij moeten een sterke mate van reflectie hebben op zowel proces en inhoud. Mogelijk zijn veel coaches (containerklanten) nu ‘slechts’ adviseurs en coachen zij niet op belangrijke uitgangspunten van een professionele coach.
Toekomst
Mijn toekomst in coaching ligt in het mijzelf steeds verder bekwamen middels het maken van ‘vlieguren’, lezen van relevante literatuur en het volgen van intervisie. Ik vind het belangrijk dat het vak professioneel begeleiden serieus genomen wordt. Dat het kaf zich van het koren scheidt door een goed keurmerk, waardoor iedereen kan zien dat een bepaalde coach kwaliteit biedt, vlieguren heeft gemaakt en zijn vak goed bijhoudt.
Door het gebruik van internet en sociale media ontstaat ook in het coachingsvak steeds meer globalisering en internationalisering. Coaches weten zich te verhouden tot hun professie in Nederland, maar ook steeds meer in relatie tot het buitenland. Er wordt op internationaal niveau steeds vaker gepraat over normen en waarden die passen bij een professioneel coach. De NOBCO en ICF hebben hier wereldwijd een interessant onderzoek naar gedaan. Ik juich dat toe!
Coaches uit diverse landen raken vaker met elkaar in gesprek over de inhoud en de uitvoering van het vak. Hier moeten we rekening mee houden. Dat betekent ook, dat wij onze opvattingen over coaching moeten leren vertalen naar contexten die voor ons minder duidelijk zijn.
Ik hoop dat teamcoaching en met name organisatiecoaching een echte trend gaan worden.
Droom
Mijn droom is om als bestuursvoorzitter van de St!R met anderen te werken aan het verder ontwikkelen van een professioneel register voor coaches en andere professionele begeleidingsvormen. Ik wil graag mijn bijdrage leveren aan het verder professionaliseren van zowel de inhoud als de rol van de coach en/of professioneel begeleider. Ik denk dat coachen zich steeds meer richt op het brengen van verdieping van de (persoonlijke) ontwikkeling van iemand in plaats van dat het gericht is op het oplossen van een probleem.
