Het stuk Thron van Krisztina de Chatel begint met alleen het geluid van de stay and slide step. Vijf vrouwen in getailleerde herenpantalons en witte overhemden lopen in strakke rechte en diagonale lijnen binnen een uitgetekend kader op de vloer. Minutenlang wordt er in hetzelfde stramien gelopen. De dansers hebben geen contact met elkaar, zelfs geen oogcontact. Ze doen mij denken aan robotten of mannequins. De muziek tingeltangelt minimalistisch voort. Tegen het einde is er pas een melodie in te herkennen. De dansers bewegen telkens in hetzelfde vierkwartsritme. Af en toe wordt er een nieuwe beweging toegevoegd. Een enkele beenbeweging bijvoorbeeld.