Begeleiders die werken in de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking leveren veel goede en inventieve zorg, zelfs in zeer lastige omstandigheden. Op agressie en onbegrepen gedrag reageren begeleiders echter ook regelmatig vanuit beheersing: een negatief Kritische Ouder en een steeds sterker agerend negatief Aangepast Kind. Cliënten en begeleiders die samen deze weg inslaan, raken gemakkelijk verstrikt in zichzelf versterkende negatieve patronen waarin onmacht de boventoon gaat voeren. In dit artikel laten we zien hoe TA ons helpt te begrijpen en te benoemen wat er mis gaat, maar ook wat helpende interventies zijn. Door dit te kunnen analyseren en bespreken met betrokkenen kan het proces richting gezondheid versterkt worden met herstel van autonomie.