Mensen slagen er doorgaans goed in om zich slecht te voelen en blijven voelen. Daar kunnen ze dan vervolgens heerlijk over klagen wat ze de zozeer gewenste aandacht oplevert. Slaat de wijzer toch uit naar meer last dan lust, dan zitten ze klem tussen de wil om te veranderen en het onvermogen om dit te doen. Om dit te maskeren hebben zij hiervoor vaak onbewust briljante manieren ontwikkeld. En zo blijft het ongenoegen voor de buitenwereld onopgemerkt en voor henzelf: onopgelost.