Als je hem vraagt wat hij wil drinken is steevast zijn antwoord: “espresso.” Ontmoet Emir. De 48-jarige man uit Syrië. De trotse papa van twee tieners. Niets liever wil hij dan dat zij ook trots op hem kunnen zijn; trots op de manier waarop hij voorziet in hun onderhoud. De weg daarheen bewandelt hij al langere tijd. Voor Emir is dit geen rechte weg, maar een weg vol hobbels en kuilen. De Nederlandse taal is een van de grootste obstakels, maar ook migraines die hem regelmatig het leven zuur maken en zorgen om zijn familie in Syrië, bezorgen hem vaker slapeloze nachten. Van een underdog die zich eerst vaak ziek meldde vanwege migraine, is Emir gegroeid naar een man die zelfstandig een grote bestelling voorbereidt en regisseert. Waar het eerst zijn gewoonte was om zijn maatschappelijk werker in te schakelen bij vragen over zijn rooster, regelt hij zijn zaakjes nu zelf. Emir droomt van een eigen falafeltentje; hij deelt zo graag van de rijkdommen uit zijn land van herkomst. Een loopbaanbegeleider onderzoekt momenteel samen met hem wat nodig is om dat te bereiken.
