Naast zijn consequent relationele kijk is het feit dat Kempler oog had voor het evenwicht tussen zorg voor jezelf en zorg voor de ander een belangrijke bijdrage aan de ontwikkeling van de gezinstherapie, maar ook van iedere effectieve psychotherapie. En dan met name omdat hij dit principe doortrok naar de therapeut zelf. De nadruk die in zijn zienswijze ligt op de zorg voor de persoon van de therapeut is nog altijd uniek. Geen enkele andere stroming geeft op dezelfde manier aandacht aan de interne oriëntatie en de positie van de therapeut. “Wat wil je en van wie?”, was de vraag die de therapeut zich bij hem met regelmaat moest stellen.