Leonardo da Vinci geeft les aan de coach. “Ziehier een stuk marmer. Ik hoef alleen maar het overtollige weg te hakken en het beeld komt tevoorschijn. Wat ik wil creëren zit er al in.” Zo is ook de ingepakte coachee, die op de stoel bij de coach plaatsneemt, in haar essentie al volkomen gaaf en volmaakt aanwezig. Ze heeft ook zo haar omhulsels: behalve haar kleren heeft ze een bijna zichtbaar aura van overtuigingen, beelden en verwachtingen aan.