Het leven vraagt om wijsheid, maar zij lijkt ons – steeds vaker – door de vingers te glippen. Wellicht weten we ook niet zo goed meer wat wijsheid is en waar het ten diepste mee te maken heeft. We moeten het soms allemaal zelf maar uitzoeken in het leven. De grote verhalen waar we ons aan kunnen spiegelen en die ons voeden, zijn weggevallen. Ze bieden ons in elk geval niet meer vanzelfsprekend duidelijke kaders. Daar hebben we het moeilijk mee. Hoogleraar psychiatrie Dirk de Wachter stelt dat we collectief moeite hebben met de lastigheden van het leven en moedigt de kunst van het ongelukkig zijn aan (De Wachter, 2019). Dat is nu juist een kunst waar de grote verhalen van religie ons in onderwijzen. We hebben moeite met het maken van onderscheid en keuzes. Juist nu het aantal keuzemogelijkheden toeneemt, roept dat stress op en zelfs op jongere leeftijd (e.g. Dopmeijer et al., 2018, Wijnants, 2013). Er zijn therapieën te over, maar begint het niet met wijsheid? Wijsheid om het verschil te zien tussen wat je veranderen kunt en wat je moet aanvaarden?
