Net als u ben ik werkzaam in de zingevingindustrie. Een uitdijende markt met een almaar groeiende behoefte. Met deze behoefte is op zichzelf niets mis. Wij zijn allemaal levende verhalenbundels waar we zelf geschiedenis in mogen schrijven. Fictie of non-fictie, dat doet er niet eens toe. Zingeving voorziet onze zinnen van waarheid. Wij zijn onze verhalen. In het samenvallen van schrijver en geschrevene vieren we het feest van de scheppende, levende geest. Plus dat van de censor natuurlijk. Maar het zoeken naar zingeving kan een eigen leven gaan leiden. Krampachtig worden. Er moet zin zijn. Pas als ik duid, besta ik. Dus observeren en psychologiseren we. We beschrijven én herschrijven onszelf continu. Terwijl je van observeren toch kunt leren dat je alles om kunt keren. Niets is waar, alles een kwestie van perspectief. Door onszelf té serieus te nemen vergeten we er gewoon te zijn. Te vinden zonder zoekbeweging. On-zin toe te staan door niet meteen die oplossing, die betekenis, die geruststellende verklaring te willen najagen. Ik ben al betekenisvol genoeg zonder. Ik mag ook bestaan zonder reden. Zonder rechtvaardiging, zonder verhaal. En als u die innerlijke pen eens wat vaker neerlegt, dan mag u het ook. Peter van Dijk is werkzaam als coach / trainer bij SANZ!N en bij de Hogeschool van Amsterdam.