In een themadeel waarin wordt teruggeblikt op twee decennia beleidsontwikkelingen in het mbo, kan de schoolbestuurlijke component niet buiten beeld blijven. Ook al bevat dat onderwerp een aantal ongemakkelijke waarheden, waaronder de casus Amarantis. In deze bijdrage kijken we kort terug op die casus. Dat er over de casus veel publieke ophef ontstond, komt mede doordat met de casus drie basale veronderstellingen werden gelogenstraft, namelijk: schoolbesturen besturen, de inspectie ziet toe en indien nodig grijpt de minister in. De praktijk wees anders uit. Wat betekent dit voor de handhaafbaarheid van de besturingsfilosofie in het mbo?