De 85-jarige Hendrik Groen beschrijft het troosteloze leven in een verzorgingshuis in Amsterdam-Noord in zijn dagboeken Pogingen iets van het leven te maken (Groen, 2015) en Zolang er leven is (Groen, 2016). Met precisie en humor schrijft hij onder meer over het doelloze en kleinburgerlijke in de dagelijkse gang van mede bewoners, de hardwerkende verzorgenden die handen en vooral tijd tekortkomen, en het harde op efficiëntie gerichte beleid van de directrice, die elk incident beantwoordt met een nieuwe huisregel.